سان شو یک استیل از ووشو که یک هنر رزمی چینی محسوب می شود . این هنر رزمی ترکیبی از تئوری ها و تکنیک های ووشو است که سبک جدیدی را با توانایی ها و قوانین جدید در سطحی قویتر و پیشرفته تر ارائه می دهد. در این رشته رزمی، یک مجموعه کامل از همه فنون نبرد بدون اسلحه، در چنگال گرفتن حریف، کشتی، مبارزه به روی زمین و دفاع در برابر حریفی که اسلحه بدست دارید دیده می شود.
نانچوان یا بوکس جنوبی یکی از سه سبک اصلی و استاندارد ووشو جهان بوده که به علت دارا بودن مشخصات منحصر به فرد خود اعم ازقدرت وسرعت و انعطاف پذیری جایگاه ویژه ای در بین هنرجویان ایرانی دارد . این سبک در قسمت تالو ( اجرای فرم) به سه صورت اجرای فرم استاندارد نانچوان(فرم بدون سلاح با مشخصات سبک) نن گوئن(فرم سلاح چوب)نن دائو(فرم سلاح شمشیرپهن) به مسابقات جهانی والمپیک قدم می گذارد.ودرقسمت سانشو(مبارزه آزاد) با قوانین کاملا"علمی همگام با دیگر سبکهای ووشودرمیادین جهانی حاضرمی گرددنانچوان بطورگسترده ای درجنوب چین تمرین می شود.
تای چی چوان (Tai ChiChuan)، یک هنر رزمی چینی است که اساساً برای مزایای بیشمارش که یکی از آنها حفظ سلامتی است در بین مردمان این کشور رواج پیدا کرده است. البته چینی ها عقیده دارند که این ورزش عاملی برای مقابله با فشار و استرس ها درونی و روحی هم می باشد. این هنر رزمی یک روش مناسب برای سبک آرامش و مدیتیشن، یا همان مدیتیشن در حرکت محسوب می گردد. بر خلاف سایر رشته های رزمی که حرکاتی سخت و خشن دارند، تکنیک ها در هنر رزمی تای چی چوان، نرم، ملایم و شناور اجرا می شوند و به اعمال نیرو بیش از انجام حرکات خشن و قدرتمندانه تأکید دارند.
دکتر بورتز در مجله انجمن پزشکی امریکا در سال 1982 گفته بود؛ در حال حاضر دارویی وجود ندارد که بتواند مانند تمرین‌های ورزشی ضامن سلامتی انسان در طول عمر او باشد. همچنین از بورتز سؤال می‌کنند که چه نوع تمرین ایروبیکی که مناسب و کم هزینه نیز باشد را برای مقابله با سالخوردگی پیشنهاد می‌کند؟ و او در پاسخ می‌گوید؛ طناب زدن. زیرا نه تنها یک ورزش خوب و قدیمی است بلکه ایروبیکی نیز هست.
ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﺳﺮ در ورزش ھﺎﯾﻤﺨﺘﻠﻒ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ . ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢ اﺣﺘﻤﺎل آﺳﯿﺐ دﯾﺪﮔﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﯿﺮوھﺎی ﻓﺸﺎرﻧﺪه ( اﺻﺎﺑﺖ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺳﺒﺐ آﺳﯿﺐ ﻣﻐﺰ در ﻣﺤﻞ ﻣﻮرد اﺻﺎﺑﺖ ﻧﺎﺷﯽ از ﻓﺸﺮده ﺷﺪن ﻣﻐﺰ درآن ﻧﺎﺣﯿﻪ ) ﯾﺎ ﻧﯿﺮوی ﮐﺸﺸﯽ وارده ﺑﻪ ﺳﺮ ( ﺳﺒﺐ آﺳﯿﺐ ﻣﻐﺰ در ﺳﻤﺖ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﮫﺖ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪه ﺳﺮ ) و ﯾﺎ ﻧﯿﺮوی ﭼﺮﺧﺸﯽ اﻋﻤﺎل ﺷﺪه روی ﺳﺮ ( ﻣﺜﻞ ﭘﺮﺗﺎب ﺷﺪن از روی ﻣﻮﺗﻮر وﻏﻠﺖ زدن ) .
ووشو (به زبان چینی: 武術 - پین‌یین: whǔshù) یک هنر رزمی باستانی چینی است که با نام های کونگ فو،گونگ فو،سی ام ای نیز شناخته می شود ووشو از کهن ترین هنرهای رزمی است که برای اولین بار در معبد شائولین تنها به افراد خاصی تدریس می شده است قدمت ووشو در کشور چین به زمان های بسیار دور که اولین صورت های اجتماعات بشری در جوامع اولیه بوجود آمدند، باز می گردد.
متاسفانه بارها دیده شده که در باشگاه و دوجوی تمرینی و یا مبارزه ها وقتی رزمی کار بر اثر سانحه در حین تمرین و یا مبارزه دچار مصدومیت می شود به خاطر کمک رسانی غیر اصولی و برخورد بدون مهارت همرزمانش دچار آسیب دیدگی بیشتری می شود که این امر ممکن است در برخی موارد عوارض و خسارات جبران ناپذیری به بار بیاورد.
اکثر افراد به علت نداشتن اطلاعات کافی رشته رزمی نامناسبی انتخاب می‌کنند و به هدفشان نمی‌رسند علت این موضوع گسترش یک سری از ورزش های رزمی خاص بین مردم است مثلآ؛ اکثر افراد به همه ورزش های رزمی می‌گویند کاراته ! به پسر بچه کوچکی که عاشق فیلم های بروس لی و جکی چان است فکر کنید ؛ می‌گوید فیلم های کاراته ای ؛ بروس لی کاراته می‌زد و…. پس واقع بین باشید و باذکاوت کافی تصمیم بگیرید.
قدمت ووشو در کشور چین به زمان های بسیار دور که اولین صورت های اجتماعات بشری در جوامع اولیه بوجود آمدند، باز می گردد. در آن زمان به منظور حفظ سلامتی، درمان بیماری ها، افزایش بنیه جسمانی و طول عمر و تعلیم مهارت های نظامی به افراد جامعه، حرکاتی ابداع گردید که بسط و گسترش آن در طول دوره های مختلف به ورزش ووشوی امروزی بدل شده است.
