دکتر سید شهرام میرزمانی، مشاور عالی فدراسیون ورزش همگانی در ابتدای قرن بیستم، شرکت در ورزش ها یک سرگرمی برای غنی سازی اوقات فراغت جوانان و به ویژه یک تفریح همیشگی برای لذت بردن طبقه سرمایه دار تبدیل شده بود. حالا ضروری است که سرگرمی به بخشی از زندگی جوان تبدیل شود. "همه ورزش ها برای همه (All sports for everybody)" یا "ورزش برای همه (Sport For All)"، بدون شک عبارتی آرمانی و شوق برانگیز بوده که توسط پیر دو کوبرتن بیان شده است.  بنیانگذار جنبش المپیک، در 13 ژانویه 1919، در صفحه اول شماره 12 روزنامه لوزان (Gazette de Lausanne) مقاله ای را نوشت که یک نقطه عطف تاریخی برای آنچه که امروز به عنوان "ورزش برای همه" نامیده می شود، می باشد. خلاصه متن سرمقاله پیر دو کوبرتن در روزنامه لوزان فرانسه جهت بهره برداری به شرح زیر می باشد:

Coubertin, P. Lettres Olympiques (XI), Gazette de Lausanne, janvier 13, 1919, Numero 12 , p. 1. The original text in French follows: “Jadis la practique des sport était le passe-temps occasionel de la jeunesse riche et oisive. J’ai travaillé trente ans à en faire le plaisir habituel de la petite bourgeoisie. Il faut maintenant que ce plaisir-lá pénétre l’existence de l’adolescence prolétaire. Tous les sports pour tous - voila sans doute une formule qu’on va taxer de follement utopique”.



ورزش همگانی اولین پیشنهاد پیر دو کوبرتن در سال 1919 در مفهوم جنبش المپیک بوده است. پیر دو کوبرتن اظهار داشت که  33 سال برای اینکه تمرین و ورزش یک لذت همیشگی طبقه سرمایه دار باشد تلاش کردم اما حالا ضروری است که این لذت بخشی از زندگی جوانان با شعار "همه ورزش ها برای همه" تبدیل شود. بارونس کوبرتن همسر بنیانگذار جنبش المپیک در سال 1936 درباره وی گفته است که " وی دیوانه بود! دیوانه ورزش برای همه و ورزش برای نخبگان (Sport For Elite)" . پیر دو کوبرتن عقیده داشت که ورزش قهرمانی مروج ورزش همگانی است. بنابراین ورزش برای همه (SFA)، چتری است برای تفریح، توسعه ورزش، برنامه های مشارکت جمعی و فعالیت های تفریحی و فرهنگی با هدف ایجاد فرصت های اوقات فراغت و ارتقای سلامت عموم مردم می باشد. کوبرتن نه تنها ورزش برای همه را ابداع کرد بلکه ورزش را به عنوان یک ارزش اجتماعی "برای همه" معرفی کرد. اصول تئوری ورزش همگانی به بهترین شکل ممکن در منشور المپیک آمده است: " پرداختن به ورزش یک حق انسانی  است ". هر فرد باید امکان پرداختن به ورزش را بدون هیچ گونه تبعیضی و در چارچوب روح المپیک در اختیار داشته باشد که این امر نیازمند درک متقابلی از روحیه دوستی، همبستگی و  بازی جوانمردانه  است." (منشور المپیک، صفحه 11، نسخه 2010) پیشنهاد می شود که به منظور ارج نهادن بر تلاش های پیر دو کوبرتن بنیانگذار جنبش المپیک در خلق مفهوم و فلسفه " ورزش برای همه" در حدود 96 سال قبل و تلاش مضاعف و جهادگونه در جهت پیشرفت همه جانبه ورزش همگانی در عرصه جهانی در قرن بیست و یکم، توسعه پایدار در هزاره سوم و عمومیت بخشیدن و فراگیر کردن فعالیت های ورزش همگانی برای هر کس، در هر کجا، در هر زمان، با هر سطح توانایی و با کمترین هزینه ممکن که حق اساسی بشریت است، با شعار "همه باهم برای ورزش همگانی(All Together For Sport For All)" 13 ژانویه هر سال به عنوان "روز جهانی ورزش همگانی (TAFISA Sport For All Day)" نامگذاری شود. بنابراین، لازم به نظر می رسد این پیشنهاد به نمایندگی از جامعه ورزش همگانی جمهوری اسلامی ایران توسط کمیته ملی المپیک به IOC در جلسات جهانی المپیک 2016، ریو و همچنین فدراسیون ورزش همگانی به مجمع عمومی TAFISA در  بیست و پنجمین کنگره جهانی TAFISA که در سئول – کره جنوبی 15 تا 19  نوامبر 2017 برگزار خواهد شد، جهت بررسی و تصویب ارائه نمایند.